به گزارش تهران سما، علیرضا نادری با بیان این مطلب گفت: در ساخت و سازهای پس از دهه 40 هیچ گونه توجهی حتی به بناهای مجاور وجود نداشت و مباحث مربوط به نمای شهری در ایران از دهه 40 به بعد کم رنگ شده است.
وی افزود: در این مدت طراحان، مسوولان شهری، دانشگاهیان و عموم مردم هر روز از این مقوله دورتر و شکل نمای شهری هر روز بیشتر در گرو تصمیم گیری‌های فردی و یا ارزش‌های روز قرار گرفته است.
معاون معماری و شهرسازی شهرداری تهران خاطر نشان کرد: منظر شهری به مثابه شاخص و نماد، درجه و کیفیت تمدن و روحیات جمعی هر ملت و قومی است که حاصل تصمیمات و تصورات مردم آن شهر است.
وی با تاکید بر اهمیت بررسی منظر شهری در مقیاس میانی تصریح کرد: بافت‌ها و بناهای تاریخی شهر بخش مهمی از هویت تاریخی شهرهستند و از این رو بسیار حائز اهمیت است.
نادری با بیان این که شهر تصویری ذهنی است که انسان در چارچوب شخصیتی‌اش آگاهانه یا نا آگاهانه از جنبه‌های خاص از واقعیت فیزیکی موجود تجربه کرده است بر دیدی شهر گرایانه تاکید کرد و افزود: این موضوع گستردگی بیشتری را شامل می‌شود و مجموعه المان‌های معماری و محیطی را در کنار هم ارزیابی می‌کند.
معاون شهرسازی و معماری شهرداری تهران تصریح کرد: در بحث نماهای ساختمانی سلایق شخصی دارای بیش‌ترین تاثیر است ضمن آن که باید توجه داشت که در حیطه عمومی، جامعه حقی بر گردن دارد که می‌بایست ادا شود.
